Grupi muzikor “Meteor” mund të jetë ende i freskët në kujtesën e shumë njerëzve, veçanërisht për ata që e kanë ndjekur në edicionin e parë të spektaklit “Kënga Magjike”.
Por jeta është e mbushur me kthesa të papritura. Altini, një nga anëtarët e këtij grupi, u ftua në rubrikën e njohur “Ka Një Mesazh Për Ty” në emisionin “E diela shqiptare”. Ndryshe nga sa jemi mësuar, këtë herë ai mbërriti në studio përpara personit që i kishte dërguar mesazhin.
Altinin e kishte thirrur në program nëna e tij biologjike, të cilën nuk e kishte takuar për plot 47 vjet. Ai nisi të rrëfente historinë e tij personale përpara se të shfaqej gruaja që i dha jetë dhe të ndanin së bashku të kaluarën. Altini tregoi se si mësoi për herë të parë që ishte i birësuar. Ai kujtoi se kishte dëgjuar herë pas here aludime gjatë rritjes, por momenti vendimtar ishte kur mbaroi shërbimin ushtarak.
“Një ditë normale si gjithë të tjerat,” – rrëfen Altini. – “U ula me prindërit e mi dhe ata më thanë se kishte ardhur koha të më tregonin të vërtetën. Ishin të mendimit se tashmë isha mjaftueshëm i rritur dhe i pjekur për ta kuptuar. Babi nuk e përballoi dot dhe doli nga dhoma, ndërsa mami më rrëfeu gjithçka.”
Ardit Gjebrea e pyeti për detajet që kishte mësuar. Altini tregoi: “Nëna më tha se pas lindjes më dorëzuan në një institucion, ndoshta në maternitetin e Durrësit ose diku aty pranë. Më pas përfundova në jetimoren e qytetit dhe aty u birësova sipas rregullave të kohës.”
Kur u pyet për motivet e dorëzimit, Altini tha se nuk kishte asnjë informacion për këtë pjesë. Gjithashtu, ai nuk e dinte emrin e babait dhe kishte vetëm hamendësime për emrin e nënës, të cilën disa e thërrisnin Rukije e të tjerë Hekrie. Ai zbuloi edhe emrin e tij të lindjes: Rudin, si dhe datën e saktë të lindjes – 17 dhjetor 1974.
Ndërkohë, prindërit birësues kanë luajtur një rol të rëndësishëm në jetën e Altinit. Ai ndau se babai i kishte ndërruar jetë 17 vjet më parë, ndërsa nëna birësuese vazhdon të jetë pranë tij dhe e ka mbështetur plotësisht. “Mami më inkurajonte gjithmonë. Diskutonim shpesh për këtë temë dhe më thoshte: ‘Kjo është një e drejtë e jotja. Duhet ta dish kush je dhe nga vjen.’”
Altini përfundoi rrëfimin duke shprehur dëshirën për të mbyllur këtë boshllëk që ndiente në shpirt, jo vetëm për veten, por edhe për të ardhmen e fëmijëve të tij. Ai tregoi se kishte shumë kureshtje, por njëkohësisht edhe një frikë të fshehtë se mos përballej me refuzimin.
